معنی گوشه کمر - جستجوی لغت در جدول جو

گوشه کمر

لغت نامه دهخدا

کنایه از این طرف و آن طرف، این سو و آن سو، گوشه و کنار

آنچه گوشه یا زاویه دارد، کنایه از سخن آمیخته به طعنه، کنایه از گوشه نشین، برای مثال که از گوشه داران در این گوشه کیست / که بر ماتم آرزوها گریست (نظامی۵ - ۹۰۱)

فرهنگ فارسی عمید

گوشه گیر

کسی که در خانه بنشیند و از مردم دوری کند، گوشه گیرنده، گوشه نشین

فرهنگ فارسی عمید

گوشه کنار

(شَ / شِ کِ)

طرف. سو. جانب:
حافظا گر نروی از در او هم روزی
گذری بر سرت از گوشه کناری بکند.
حافظ.
، این طرف و آن طرف. این سو و آن سو: اخباری از گوشه کنار شنیده شد

لغت نامه دهخدا

گوشه دار

(بُ)

زاویه دار. (ناظم الاطباء). که گوشه دارد. که دارای گوشه است، کنایه آمیز. طعن آمیز. آمیخته به طعن و کنایه: حرفهای گوشه دار، گوشه نشین. منزوی. مقیم کنج عزلت:
که از گوشه داران در این گوشه کیست
که بر ماتم آرزوها گریست.
نظامی (شرفنامه ص 318)

لغت نامه دهخدا

گوشه گیر

(شِ)

تنها و مجرد و خلوت نشین. (ناظم الاطباء) (آنندراج). منزوی. که گوشه گیرد. معتزل:
گر هنرمند گوشه گیر بود
کام دل از هنر کجا یابد.
ابن یمین.
سرشک گوشه گیران را چو دریابند در یابند
رخ از مهر سحرخیزان نگردانند اگر دانند.
حافظ.
روان گوشه گیران را جبینش طرفه گلزاریست
که بر طرف سمنزارش همی گردد چمان ابرو.
حافظ.
عدل سلطان گر نپرسد حال مظلومان عشق
گوشه گیران را از آسایش طمع باید برید.
حافظ.
سر ما فرونیاید به کمان ابروی کس
که درون گوشه گیران ز جهان فراغ دارد.
حافظ.
، زاهد. (ناظم الاطباء)

تنها و مجرد و خلوت نشین. (ناظم الاطباء) (آنندراج). منزوی. که گوشه گیرد. معتزل:
گر هنرمند گوشه گیر بود
کام دل از هنر کجا یابد.
ابن یمین.
سرشک گوشه گیران را چو دریابند دُر یابند
رخ از مهر سحرخیزان نگردانند اگر دانند.
حافظ.
روان گوشه گیران را جبینش طرفه گلزاریست
که بر طرف سمنزارش همی گردد چمان ابرو.
حافظ.
عدل سلطان گر نپرسد حال مظلومان عشق
گوشه گیران را از آسایش طمع باید برید.
حافظ.
سر ما فرونیاید به کمان ابروی کس
که درون گوشه گیران ز جهان فراغ دارد.
حافظ.
، زاهد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خوش کمر

(خوَشْ / خُشْ کَ مَ)

کمرباریک. آنکه کمر نکو دارد

لغت نامه دهخدا

کوه کمر

(کو کَ مَ)

دهی از دهستان دیزمار باختری که در بخش ورزقان شهرستان اهر واقع است. 1498 تن سکنه دارد و محل ییلاق ایل اینالو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

گوشه گیر

گوشه گزین: عدل سلطان گر نپرسد حال مظلومان عشق گوشه گیران را از آسایش طمع باید برید. (حافظ)، زاهد

فرهنگ لغت هوشیار

گوشه کنار

جانب سوی گوشه: حافظا، اگر نروی از در او هم روزی گذری بر سرت از گوشه کناری بکند. (حافظ)، این طرف و آن طرف این سو و آن سو: اخباری از گوشه کنار شنیده شد

فرهنگ لغت هوشیار

گوشه دار

آنچه دارای گوشه است زاویه دار، آمیخته بطعن و طنز کنایه آمیز، گوشه نشین منزوی: که از گوشه داران درین گوشه کیست ک که بر ماتم آرزو ها گریست ک (شرفنامه نظامی)

فرهنگ لغت هوشیار

گوشه گیر

خلوت نشین، زاهد

فرهنگ فارسی معین

گوشه دار

سخن همراه با طعنه و کنایه، زاویه دار

فرهنگ فارسی معین

گوشه گیر

تنها، عزلت طلب، عزلت جو، کناره گیر، گوشه گیر، گوشه نشین، مجرد، معتزل، منزوی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی گوشه کمر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما